خمبل و فنقول و فسقل

یکی توی یه برنامه تلویزیونی می گفت: بچه ی آدم یه جوریه که آدم یه دقیقه میخواد لِهِش کنه، و دقیقه ی بعد میخواد قورتش بده! خیلی راست می گفت. این روزها محمود طوری شده که خیلی پیش میاد که دلم میخواد لهش کنم! از بس که حرصم میده و حرف گوش نمیکنه و قول میده و میزنه زیر قولش. ولی از طرف دیگه هم درست یک دقیقه بعد از اینکه کلی غر زدم بهش، بد و بیراه گفتم بهش، اونو زدم! خودمو زدم!... درست یک دقیقه بعد، دلم میخواد درسته قورتش بدم!   قبلا که مامان نشده بودم، یه بار که فهمیدم توی مدارس پسرونه، بچه ها رو میزنن، کلی تعجب کردم ولی طرف مقابلم گفت: پسرها رو باید زد. وگرنه نمیشه کنترلشون کرد. چندوقت پیش به این نتیجه رسیدم که...